dokładnie, to zaorało trochę serial..

zgadzam się, ale to na szczęscie jedyny zgrzyt w całości...

Dla mnie był jeszcze jeden ale może nie takt wielki a mianowicie wycieranie krwi zwłaszcza na klatce jakby ktoś wodę rozlał, raz szmatą przejechać i ściągało wszystko . Co do Raviniego, może nie przyszło mu w życiu pomyśleć że ktoś mógłby być tak perfidny by stanąć z nim oko w oko przebierając się i udając kogoś innego. Tylko tak to można na logikę bronić, że Ripley nie zawahał się przed nikim i był na tyle pewny tego co robi. Też nie do końca zrozumiałym jest Marge i jej motyw przyjazdu a właściwie zamieszkania w Wenecji z Tomem. Można było wyczuć intrygę, ale suma sumarum nie pokazano nic w tym kierunku po znalezieniu sygnetu.

Ja się zastanawiam, jakim cudem na zatoniętej przez jakiś czas łódce, zostały ślady krwi. Moim zdaniem, woda dawno by wszytko wypłukała.

Ja jakoś nie mogę uwierzyć, że w świecie w którym paparazzi gonią już za sensacją do gazet, a sama sprawa przewija się od długiego czasu na pierwszych stronach gazet, nigdzie nie jest publikowane zdjęcie zaginionej osoby. Zarówno Tom jak i Richard byli poszukiwani na pewnym etapie, jednak ani razu zdjęcie się nie pojawiło. Pomijam już Raviniego, który niby jest dosyć ogarnięty i skupiony na sprawie, a jakoś nie wpadł na to żeby spytać o zdjęcie, choćby Marge.

Pełna zgoda - tyle tylko różnicy, że rozmawiali po angielsku, podczas gdy z „Richardem” rozmawiał po włosku… ważny jest też motyw gry światłocieniem zainspirowany obrazami - to chyba miało być całe wyjaśnienie powodzenia tej słabej mistyfikacji - chyba trzeba przymknąć oko na ten naiwny fragment fabuły, bo on ma chyba na celu być w pewnym sensie symbolicznym - ta fascynacja Thomasa malarstwem niejako okazała się również jego ratunkiem