"jesteśmy ślepi na drugą osobę (symboliczna wada wzroku Daniela). " - i to by było na tyle w kwestii odnajdowania prawdy...

No ale ważne jest kto jest winny. Lewaczko. Sandra zabiła i uniknęła odpowiedzialności.

A skąd w tobie ta pewność? I co moja "lewackość" ma do tego?

nie odebrałem nigdy Agatonik jako lewaczki, raczej osoby o pewnym rodzaju wrażliwości

Albo teraz kpisz, albo jesteś ślepy niczym młodych bohater omawianego filmu.

nie kpie, moze to kwestia zdefiniowania "lewackości"

Bardzo dużo ma do tego, bo oto oskarżoną i winną rozpadu związku, a w jakimś sensie całej tragedii jest kobieta LGBTQIP i nagle okazuje się, że trudno jest znaleźć prawdę o relacji dwojga ludzi. A jakby oskarżonym był biały mężczyzna hetero, a do tego chrześcijanin, to zaraz by się jedynie słuszna prawda znalazła i oczywistym byłoby, że winny jest szowinistyczny męski seksizm i patriarchalizm, opresyjna męska przemocowość, obskurantyzm i religijny homofobiczny fanatyzm.

Niczym nie poparte, oprócz uprzedzeń, hipotezy.

Proponuję, żebyś przeczytała losowo wybrane np. 20 ze swoich licznych komentarzy i uczciwie wobec samej siebie odpowiedziała, czy to nam pewno ja mam uprzedzenia i to niczym nie poparte :)

Zawsze możesz być ode mnie lepszy

Prawda!

Nie, nie jest ważne. Ważna jest możliwość udowodnienia winy, a nie wina jako taka. Podobało mi się pokazanie pracy adwokata, którego w ogóle nie powinno interesować, czy jego klient popełnił przestępstwo czy nie. Jego rolą jest przygotowanie i prowadzenie linii obrony.

Świetna recenzja, w punkt :)

Pełna zgoda.

SH przypomina (nie tylko z wyglądu) Cate Blanchett, ale chyba jest nawet lepsza.
Ciekawe zdjęcia, wciągający scenariusz i gra. Widać też pracę z dźwiękiem, ale pewnie ludzie oglądający na telefonie czy laptopie tego nie dostrzegą.
W czasie filmu pomyślałem, że nawet pies zagrał lepiej niż w niejednym filmie, a potem dowiedziałem się, że dostał nagrodę :)

Absolutnie nie zgadzam się z takim ujęciem filmu. To jest dramat sądowy, ale też scenariusz ma wszelkie cechy kryminału, więc jednak ważne jest, kto był sprawcą tego czynu. I jest to poza wszelką wątpliwością Sandra. Rzadko angażuję się emocjonalnie w filmy, ale tutaj wraz z postępem akcji coraz mniej sympatii wzbudzała we mnie ta postać, bardzo sugestywnie zagrana przez Hüller.

To jest przede wszystkim dramat psychologiczny. Kwestia winy jest tu zdecydowanie drugorzędna.

Absolutne nie, wina jest bardzo ważna!

Zgadzam się, że kto był sprawcą czynu jest tu ważne. Ale moim zdaniem dość jasno jest sygnalizowane, że to było samobójstwo.